×
SZUKAJ
KazdyStudent.pl
pytania dotyczące życia i Boga
Istnienie Boga

Prawa natury zadziwiają naukowców

Dlaczego prawa natury są tak stałe? Dowiedz się, dlaczego prawa fizyki tak zdumiewają naukowców.

WhatsApp Share Facebook Share Twitter Share Share by Email More PDF

Prawa natury nie odnoszą się jedynie do ziemi. Podlega im cały wszechświat. Nigdy się nie zmieniają.

Kawa zostawiona na stole zawsze ostygnie. Grawitacja pozostaje niezmienna, nie podlega przypadkowi. Prędkość światła się nie zmienia. Obrót ziemi trwa 24 godziny. Ten ruch jest tak precyzyjny, że znamy rok, w którym trzeba dodać dodatkową sekundę, by zegary dalej były na bieżąco.

Czy uporządkowanie wszechświata nie jest niezwykłe? Dlaczego tak jest? Kosmolog Sean Carroll mówi: „Prawa fizyki stanowią wzór, któremu natura jest posłuszna bez wyjątków”1.

Nauki przyrodnicze opierają się na tym, co autor James Trefil nazywa zasadą powszechną: „Mówi ona, że prawa natury, które obserwujemy tu i teraz w naszych laboratoriach, obowiązują wszędzie we wszechświecie, a ich działanie trwa od zawsze”2.

Gdy naukowcy zapisują swoje obserwacje, nie używają tylko słów czy zdjęć. Prawa natury można zapisać liczbowo. Można je zmierzyć lub obliczyć przy użyciu języka matematyki.

Prędkość światła wynosi 300 milionów m/s bez względu na to, czy pochodzi ono z dziecięcej latarki, czy z oddalonej o galaktyki gwiazdy. Z punktu widzenia matematyki istnieje określona i niezmienna prędkość światła.

Fizyk Eugene Wigner wyznaje, że matematyczne podstawy natury graniczą z tajemnicą i nie ma na to racjonalnego wytłumaczenia3. Richard Feynmann, zdobywca Nagrody Nobla w dziedzinie elektrodynamiki kwantowej powiedział: „Matematyczność natury jest zagadką… Fakt istnienia jakiekolwiek zasady jest swego rodzaju cudem”4.

Zadziwia świadomość, że wszechświat wcale nie musi zachowywać się w taki sposób. Łatwo jest wyobrazić sytuację, gdy warunki we wszechświecie zmieniają się nieprzewidywalnie z minuty na minutę lub gdy rzeczy pojawiają się i nagle przestają istnieć. Naukowcy jednak trzymają się wiary w fundamentalną racjonalność kosmosu.

Fizyk Paul C. Davies stwierdza: „By być naukowcem, musisz wierzyć, że wszechświat rządzi się niezmiennymi, absolutnymi, uniwersalnymi, matematycznymi prawami nieznanego pochodzenia, na których można polegać. Musisz wierzyć, że te prawa nie zawiodą, że nie obudzimy się jutro, by odkryć, że ciepło bierze się z zimna, a prędkość światła zmienia się z godziny na godzinę. Przez lata często pytałem moich kolegów, dlaczego prawa fizyki są takie, jakie są? Najczęstsza odpowiedź brzmi: "Nie ma powodu, dla którego są takie, jakie są. Po prostu są’”5.

Czas i miejsce nie wpływają na zmianę praw natury. Te same, które obserwujemy na Ziemi, dotyczą również gwiazdy oddalonej o miliardy lat świetlnych. Potwierdziły to niedawne badania: „Jedna z najważniejszych dla fizyki liczb, stosunek masy elektronu do masy protonu, jest taka sama w galaktyce oddalonej o sześć miliardów lat świetlnych, jak ta na Ziemi. Kończy to debatę na temat tego, czy prawa natury zmieniają się w innych miejscach wszechświata”6.

Nowożytna nauka opiera się na wierze w istnienie racjonalnych praw rządzących wszechświatem. Ważną grupą naukowców, popychających do przodu badania i odkrycia tych praw, byli wierzący w istnienie wszechmogącego Boga. Dlaczego? Założyli, że wszechświat podlega prawom odpowiadającym umysłowi i potędze Boga - stwórcy. Podobnie, jak Bóg jest spójny i niezmienny, taka też jest natura nauki. Wierzyli, że Bóg stworzył wszechświat, by operował zgodnie z prawami, w oparciu o boski zamysł i piękno.

Różni się to znacznie od wyobrażeń ludzi, którzy wierzyli w istnienie wielu bogów, wpływających na wszechświat zależnie od swojego kaprysu czy temperamentu. W społeczeństwach politeistycznych, bogowie byli postaciami niestałymi i nieodgadnionymi, a natura podlegała prawom bogów, których nie można było poznać. Wszechświat zachowywał się, a przynajmniej tak uważano, w sposób tak tajemniczy, jak sami bogowie. Mało komu przychodziło do głowy, że może być inaczej. Idea wszechświata możliwego do zbadania, inteligentnego i pełnego porządku, który jest też racjonalny i przewidywalny, nie mieścił się w ich światopoglądzie.

Z drugiej strony, naśladowcy Chrystusa wierzyli, że Bóg jest mądry i chce być poznany, ponieważ widzieli jak objawił się w osobie Jezusa Chrystusa. W Biblii odnajdujemy takie stwierdzenia, jak: „Albowiem od stworzenia świata niewidzialne Jego przymioty - wiekuista Jego potęga oraz bóstwo - stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła…”7.

Ważne postępy nowożytnej nauki są zasługą ludzi, którzy wierzyli w to, co mówi Pismo Święte na temat Boga: „Bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne … Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie”8.

Wierzyli, że Bóg stworzył wszystko i uporządkował w racjonalny sposób po to, by ludzkość mogła to odkrywać i czerpać z tego korzyści. Również dla Bożej chwały, abyśmy mogli rozpoznać Jego moc i majestat, kiedy będziemy podziwiać Jego niezwykłe dzieła stwórcze. „Newton i jemu współcześni wierzyli, że zajmując się nauką, odkrywają Boży plan dla wszechświata w formie leżącego u jego podstaw matematycznego porządku”9.

Niektórymi czołowymi naukowcami, których praca była umotywowana wiarą, byli: Kopernik, Kepler, Galileusz, Brahe, Descartes, Boyle, Newton, Leibniz, Gassendi, Pascal, Mersenne, Cuvier, Harvey, Dalton, Faraday, Herschel, Joule, Lyell, Lavoisier, Priestley, Kelvin, Ohm, Amper, Steno, Pasteur, Maxwell, Planck, Mendel.

Byli oni przekonani, że Bóg stworzył wspaniały wszechświat, możliwy do zapisania za pomocą matematyki, co doprowadzi do precyzyjnych odkryć. Dzięki temu poznano na przykład trzecie prawo Keplera, mówiące o tym, że stosunek kwadratu okresu obiegu wokół Słońca (T) do sześcianu średniej odległości od Słońca R (promień orbity) jest dla każdej planety taki sam. Jak ktokolwiek mógł na to wpaść? Keplerowi udało się to, w dużej mierze dlatego, że był przekonany o istnieniu pięknej matematycznej zależności, czekającej na odkrycie.

Dziś, nawet świeccy naukowcy zakładają, że natura wyraża sobą nie tylko porządek, ale również prostotę i piękno.

W tle naukowych dążeń pozostaje uzasadnione pytanie: Dlaczego wszechświat jest uporządkowany? Dla wielu fizyków, kosmologów i biologów, którzy położyli fundamenty nowożytnej nauki, jest jasna odpowiedź: istnieje rozumny Stwórca wszystkich rzeczy, który jest kochającym Bogiem i nieustannie objawia się ludzkości i podtrzymuje wszechświat swoją mocą10.

Aby poznać inne argumenty, potwierdzające istnienie Boga, przeczytaj ten artykuł: Czy Bóg istnieje?

Fragmenty artykułu zredagowano na podstawie: Dinesh D'Souza, What's So Great about Christianity, Regnery Publishing, Inc., 2007, rozdział 11.

 Jak nawiązać przyjaźń z Bogiem
 Mam pytanie…

Przypisy: (1) Sean Carroll, kosmolog w California Institute of Technology, zacytowany przez New York Times, 2007. (2) James Trefil, Reading the Mind of God (Nowy Jork: Anchor Books, 1989), 1. (3) Eugene Wigner, The Unreasonable Effectiveness of Mathematics in the Natural Sciences w Douglas Campbell and John Higgins, Mathematics (Belmont, CA: Wadsworth, 1984), cz. 3, 117. (4) Richard Feynman, The Meaning of It All: Thoughts of a Citizen-Scientist (Nowy Jork: BasicBooks, 1998), 43. (5) Paul C. Davies, fizyk, kosmolog, astrobiolog w Arizona State University; zacytowany w: edge.org/3rd_culture/davies07/davies07_index.html (6) Dr. Emily Baldwin; Earth's Laws Still Apply in Distant Universe; AstronomyNow.com; Czerwiec 2008. (7) List do Rzymian 1,19 (Biblia Tysiąclecia) (8) List do Kolosan 1,16-17 (Biblia Tysiąclecia) (9) Paul C. Davies, zacytowany w: edge.org/discourse/science_faith.html (10) List do Hebrajczyków 1,1-3; List do Kolosan 1,16-19; Ewangelia wg św. Jana 1,1-5; Księga Izajasza 40-66 (Biblia Tysiąclecia)


UDOSTĘPNIJ INNYM:
WhatsApp Share Facebook Share Twitter Share Share by Email More